Ο Άγιος Διονύσιος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1547 και ήταν γόνος της οικογένειας των Σιγούρων . Ανατράφηκε σε αριστοκρατικό περιβάλλον και απέκτησε πλούσια χριστιανική μόρφωση. Ασπάστηκε τον μοναχισμό στην μονή των Στροφάδων και πήρε το όνομα Δανιήλ , σύντομα πρόκοψε στην μελέτη για τα θεία και έγινε ηγούμενος στην ίδια μονή. Το 1577 χειροτονήθηκε επίσκοπος Αίγινας όπου και παρέμεινε σε αυτή τη θέση για δύο χρόνια αφήνοντας πλούσιο φιλανθρωπικό έργο .Αποσύρθηκε στην μονή της Θεοτόκου στην Αναφωνήτρια της Ζακύνθου. Εκεί πλήθος προσκυνητών τον επισκέπτονταν για να εξομολογηθούν ή να ακούσουν το κήρυγμά του.

Η συγκλονιστικότερη στιγμή ήταν όταν παρουσιάστηκε μπροστά του ο φονιάς του αδελφού του για να του ζητήσει συγχώρεση .Τότε ο Διονύσιος τον συγχώρησε και τον βοήθησε να δραπετεύσει από το νησί ώστε να μην τον συλλάβει η αστυνομία αφού πρώτα του παρείχε τρόφιμα και χρήματα.

Η κοίμηση του έγινε στις 17 Δεκεμβρίου 1622 . Σύμφωνα με την επιθυμία του τάφηκε στην μονή Στροφάδων όπου εκεί γνώρισε το μοναχικό βίο .Η ανακομιδή των λειψάνων του έγινε μερικά χρόνια μετά όπου διαπιστώθηκε ότι το λείψανο του διατηρείται ακέραιο έως σήμερα.

Στην συνείδηση του Ζακυνθινού λαού αμέσως θεωρήθηκε άγιος και η επικύρωση έγινε το 1733 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο με την αναγόρευση του ως Αγίου της Ορθόδοξης Εκκλησίας . Το λείψανο διατηρείται σε ασημένια λάρνακα στο ναό του Αγίου Διονυσίου και απολάβει τιμής από το σύνολο της Χριστιανοσύνης . Η μνήμη του εορτάζεται δύο φορές το χρόνο και πλήθος προσκυνητών επισκέπτονται το νησί.